- παιδόθεν
- παιδόθεν (Α)επίρρ. από την παιδική ηλικία, παιδιόθεν.[ΕΤΥΜΟΛ. < παῖς, παιδός + επιρρμ. κατάλ. -θεν (πρβλ. μητρό-θεν)].
Dictionary of Greek. 2013.
παιδόθεν
Look at other dictionaries:
παις — ο, η (ΑΜ παῑς, παιδός, Α και παῑς και πάϊς) 1. ανήλικος άνθρωπος, παιδί 2. γόνος, τέκνο, αγόρι ή κορίτσι («γενομένων δὲ παίδων ἀρρένων καὶ θηλειῶν», Πλάτ.) αρχ. 1. νεαρός, νεανίας («ὣς τε γὰρ ἦ παῑδες νεαροὶ χῆραί τε γυναῑκες», Ομ. Ιλ.) 2. δούλος … Dictionary of Greek
